2011-09-05, 10:00Bike Maraton - Poznań - 4.09.2011

Poznański maraton jest nietypowy przede wszystkim ze względu na płaską trasę. Jednak to nie wszystko. Dodatkiem jest start znad jeziora Malta i przejście pod ekspresówką, które zwykle mocno rzutuje na przebieg rywalizacji. Mimo wszystko chętnie wracam na tą trasę, bo to tu po raz pierwszy odniosłem zwycięstwo w ogólnopolskim maratonie MTB. Sam maraton wyglądał podobnie do tych z poprzednich lat. No może po za kraksami. Czy tylko ja mam wrażenie, że co raz więcej jest osób, które jeżdżą niebezpiecznie i nierozsądnie? Jak było w tym roku możecie przeczytać poniżej.

img_6662_8_400

Od 10:30 można ustawiać się w sektorze, ale już po 10 ustawia się kolejka… przed wejściem do sektora. Po otwarciu szybko się cały wypełnia. Mam dobre miejsce, ale wiem, że od początku będzie trzeba uważać na tłok. Do 6 kilometra jadę na zmianę z Aleksem, nikt się nie kwapi do pracy, ale tempo nie jest szaleńcze, więc spokojnie mogę tak jechać. W pewnym momencie pilot na motorze skręca w lewo, my za nim. Okazuje się, że trasa szła prosto (pilot musiał ominąć schody). W ten sposób znajduję się mocno z tyłu, przed kluczowym punktem, a mianowicie przejściem i schodami pod ekspresówką. Cała praca na początku poszła na marne, teraz musze spawać. Staram się zrobić to jak najszybciej. Udaje mi się dojechać czołówkę, bo grupa jest jeszcze duża. Nie ma równego tempa, tylko co chwile ktoś skacze, grupa kasuje, tempo spada i znów to samo. To stwarza niebezpieczne sytuacje. Dwójce udaje się odjechać, bo Corratec jest w przewadze. Po godzinie dojeżdżamy do trudniejszych na tej trasie odcinków, węższych ścieżek i małych wzniesień. Grupa się rozciąga, ale dalej nie ma równej współpracy. W koleinach sczepiam się z kimś kierownicami, udaje mi się jakoś utrzymać na rowerze. Potem ktoś wywraca sie zaraz przede mną, na szczęście wystrzelił w bok, bo inaczej wpadłbym prosto w niego. Robi się nerwowo. Wyjeżdżamy na szersze odcinki szutrowe i asfaltowe. Aleks zaciąga na jednym podjeździe, jest szansa się oderwać. Jadę jako trzeci, za Andrzejem. Okazuje się, że on tylko pilnuje koła, nie chce dać zmiany, bo z przodu są zawodnicy z jego teamu. Trudno, próbuje dojechać do Aleksa, daję zmianę, ale grupa już spawa. Teraz już ciężko będzie się oderwać. Chcę zaczekać do drugiej pętli, kiedy to część zawodników skręci na Mega. Niestety, na 45 kilometrze, kilka kilometrów przed rozjazdem, na prostej drodze znowu przewraca się zawodnik Corrateca, trącony chyba przez innego Corrateca:/! Wpadam prosto w jego rower i również przewracam się na ziemię. Na mnie spadają jakieś rowery i kilka osób jadących za nami. Masakra, czekam, aż się ze mnie pozbierają. Czub odjechał. Nie mogę wyjąć czyjegoś pedała z mojego koła. Uciekają sekundy. dsc_2000_400Na wykresie z Polara sprawdziłem prędkość: 49,8 km/h zhamowałem do 42 i wzbiłem się w powietrze. Całe szczęście, że nic poważnego się nie stało. Ruszam w pogoń, szybko orientuję się, że to nie ma sensu. Straciłem sporo czasu, grupa poszła, tempo narzucili zawodnicy skręcający zaraz na Mega. Tak naprawdę nawet nie wiem kto jest z przodu. Wkurzony. Za rozjazdem stoją moi Kibice, od nich uzyskuję informację, kto jest przede mną i przede wszystkim motywują mnie do dalszej jazdy. Jestem w dość dużej grupie, ale nie ma płynnej pracy. Zaczynam ustawiać zawodników i zachęcam do współpracy. Podaję wskazówki. Wiem, że moja samotna pogoń na wiele się nie zda. Są ze mną dwaj zawodnicy z mojego teamu. Postanawiam im pomóc. Oceniam, że dla naszego teamu to będzie korzystniejsze. Jadę tak, by maksymalnie ze mnie skorzystali. Mija druga pętla, za rozjazdem atakuje zawodnik Corrateca, co rozrywa naszą grupę. Stąd do mety już nie daleko, dlatego ja też się odłączam i ruszam za nim. Do mety kontroluję jego jazdę i na końcowych metrach wyprzedzam. Melduję się na 4 pozycji open i 2 w kategorii… znowu pech:/ Przed wyścigiem miałem spore nadzieje na dobry wynik, czułem się nie najgorzej, spokojnie wytrzymałbym mocniejsze tempo. Niestety. Może za rok uda mi się powtórzyć wynik z 2007 roku.

Na koniec dziękuję moim Wielkopolskim Kibicom, którzy zawsze przyjeżdżają, gdy startuję w ich regionie i mocno mnie dopingują. Podziękowania oczywiście również dla Wojtka, który już nie po raz pierwszy przygarnął mnie w najlepszej miejscówce do startu znad Malty. Było super!

skadanka_640


Wszystkie artykuły:

Wesołych Świąt!
(2010-12-24, 10:00)
Wesołych Świąt!
Z okazji zbliżających się Świąt, pragnę złożyć wszystkim najserdeczniejsze życzenia, zdrowia, szczęścia, ...
więcej
Mezzana - 10-19.12.2010
(2010-12-20, 10:00)
Mezzana - 10-19.12.2010
Ostatni tydzień spędziłem we Włoskim rejonie Val di Sole. Tam ...
więcej
Zajęcia spinning!
(2010-12-06, 20:00)
Zajęcia spinning!
Zapraszam wszystkich na spinning do Strzyżowskiego Centrum Sport, Turystyki i ...
więcej
Biegówki odpalone!
(2010-12-05, 22:00)
Biegówki odpalone!
Zima na całego! Jeszcze kilka dni temu myślałem, że pierwsze swoje ...
więcej
Aktualizacje - 5.12.2010
(2010-12-05, 10:00)
Aktualizacje - 5.12.2010
05.12.2010 Kategoria Treningi zaktualizowana. Zachęcam do przeczytania moich relacji z odbytych ...
więcej
Pierwsze plany na nadchodzący sezon
(2010-11-29, 22:00)
Pierwsze plany na nadchodzący sezon
Po podsumowaniu sezonu 2010 przyszedł czas na zastanowienie się, co ...
więcej
Copyright © 2010 Piotr Sarna All rights reserved.